|
يكي از مديراني كه در دوره آموزشي "رويكرد فرآيندي" شركت كرده بود قصد داشت با ذكر خاطره اي از آبدارچي شركتش، تفاوت كارآيي و اثربخشي فرآيندها را تشريح كند. ايشان مي گفت هر وقت كه مهماني به شركت ما مي آيد به آبدارچي شركت كه آقاي مسن و محترمي هست گفته ام كه چاي خوبي دم كرده و براي مهمان بياورد. اما آبدارچي بيشتر اوقات، وقتي چاي مي آورد كه مهمان رفته است!
مدير: آخه مرد حسابي باز كه دير چاي آوردي! اين مهمان هم كه رفت و چاي نخورد.
آبدارچي: آخه آقاي مهندس چايي رو تازه دم كرده بودم و مي خواستم جا بيفته و چايي تازه دم واسه شون بيارم.
مدير: ببين مشتي! چاي تازه دم آوردن خوبه ولي اين هم خيلي مهمه كه چاي تازه دم را به موقع بياري تا بشه ازش استفاده كرد. نه اينكه مثل نوش دارو بشه پس از مرگ سهراب!
اين مدير مي گفت حالا كه با مفاهيم كارآيي و اثربخشي و رويكرد فرآيندي آشنا شدم كاملا حس مي كنم كه آبدارچي شركت ما هميشه يك فرآيند كاملا كارآمد و غير اثربخش را اجرا مي كند.
از آنجا كه خيلي ها فكر مي كنند چاي آوردن براي مهمان خيلي مهم نيست و تاثيري در ضوابط كاري نداره ! ولي به اعتقاد اين آقاي مدير اين فرآيند (پذيرايي با چاي) مخصوصا توي كشور ما از اهميت خيلي زيادي برخورداره و بايد به عنوان يكي از فرآيندهايي كه ايجاد انگيزه مي كنه (مخصوصا بين كاركنان) مورد توجه مديران سازمان ها قرار بگيره.
من نيز ضمن تاييد مطالب ايشان به اين بزگوار عرض كردم سازمان هاي زيادي را ديدم كه وقتي تصميم مي گيرند بهره وري را افزايش دهند و يا الگوي مصرف را در سازمان خودشان اصلاح بكنند بي درنگ و بدون فكر كردن سراغ كم كردن يا حذف وعده هاي توزيع چاي در سازمان مي روند در حالي كه كافيست حق ماموريت يا پاداش يك يا چند ماه يكي از مديران سازمان را صرفه جويي كنند.
چند روز پيش كه خبر برگزاري همايش آبدارچي ها با هدف آشنايي با دم کردن چاي ايراني را شنيدم خيلي خوشحال شدم. اميدوارم دست اندركاران اين همايش بخشي را هم به تاثير پذيرايي با چاي در سازمان هاي ايراني اختصاص دهند و با دعوت چند تن از خبرگان اين رشته به كاربردي شدن اين همايش بيفزايند.
البته علاوه بر اين بنده معتقدم كه برگزاري دوره مهارتي آبدارچي بايد به عنوان يكي از دوره هاي آموزشي سازمان فني و حرفه اي درآيد كه حتما مشتريان فراواني هم خواهد داشت.
| 
